- دسته بندی : مقالات
- درتاریخ : 20 مهر 1400
- بدون دیدگاه
- زمان مطالعه : 5 دقیقه
انواع کفپوش بیمارستانی کدام است؟ + مزایا و معایب
کفپوش های بیمارستانی، قابل شستشو و ضد باکتری (آنتی باکتریال) بوده و مناسب برای تمامی فضای های بیمارستان می باشند. البته برای اتاق عمل می بایست از کفپوش اپوکسی آنتی استاتیک استفاده نمود. انواع کفپوش های بیمارستانی و آزمایشگاهی به صورت اپوکسی خود تراز، رول و تایل pvc موجود هستند.
انواع کفپوش بیمارستانی
کفپوش های بیمارستانی از انواع کفپوش صنعتی به شمار می روند. بیمارستانها محیط های شادی نیستند، بسیاری از افراد مجبورند روزها و حتی سال های متمادی در آن ها تردد کنند و بدترین روزهای زندگی خود را در آن مکان ها بگذارنند، لذا کفپوش بیمارستانی و رنگ آمیزی دیوارها باید به شکلی باشد که کمی فضا را تلطیف کند، شادابی و تحرک به فضا ببخشد و آرامش بخش و زیبا باشد. این موضوع، بخصوص در بخشهای زایمان، بیماران مبتلا به سرطان و بخش کودکان از اهمیت بیشتری برخوردار است. در زیر به مزایا و معایب کفپوش های تک لایه که یکی از انواع کفپوش بیمارستانی هستند اشاره کرده ایم
کفپوش های تک لایه
در تولید این نوع کفپوش ها از PVC به همراه مواد پر کننده یا به اصطلاح فیلر استفاده می شود با توجه به در دسترس بودن و ارزان بودن شن دانه ریز از این مواد بیشتر به عنوان فیلر در تولید کفپوش های تک لایه استفاده می گردد.
مزایای کفپوش های تک لایه
به دلیل استفاده از مواد پرکننده در تولید این نوع کفپوش و استفاده کمتر از PVC قیمت این کالا نسبت به گروههای دیگر مناسبتر میباشد که هر مقدار PVC کمتر استفاده شود و فیلر بیشتری داشته باشد قیمت کفپوش بهتناسب پایینتر میآید.
در کفپوشهای تکلایه به دلیل اینکه محل اتصال لبه دو کفپوش از یک جنس میباشد درز جوش گرم Hot Welding. بسیار مطمئن و مناسب انجام میشود.
معایب انواع کفپوشهای تکلایه
به دلیل استفاده از فیلر و مواد سخت در تولید کفپوشهای تکلایه این کالا بسیار خشپذیر میباشد و با کشیدن یک وسیله سخت و یا یک شی نسبتاً نوکتیز سطح رویی کفپوش بهآسانی خراشیده میشود. علاوه بر این٬ چون در تولید این محصولات از مادهای به نام پلییورتان برای آنتیباکتریال کردن (پرکردن فضاهای ریز روی کفپوش) برای عدم رشد قارچ و باکتری استفاده میشود و فقط لایه رویی آنتیباکتریال میباشد و پس از خش افتادن روی محصول این قسمت باید تعویض گردد و دیده میشود که روی این کفپوش پولیش و واکس میزنند که کاملاً اشتباه میباشد و بر روی محصولات شرکتها بهصراحت قید شده که No Polish و Nowax و بهتر است از کفپوشهای تک لایه در فضاهایی استفاده شود که شرایط آن فضا مانند کلین روم نبوده مانند اتاق های بستری بیماران که فضاهای کمی بجز زیر تخت ها و کمد ها و صندلی تخت شو همراهان جهت تردد وجود دارد.
نقطهضعف بعدی کفپوشهای تکلایه (Homogeneous) به علت ترکیب با فیلر، عدم وضوح رنگ میباشد و بهمرورزمان در اثر تردد و استفاده در فضاهای ترافیکی، تغییر رنگ داده و بهاصطلاح جرمگرفته (چرکمرده شده) و تحت هیچ شرایطی تمیز نمیگردند و دیده میشود که کفپوش را Polish داده و بعد واکس میزنند که طبق توضیحات علمی بند بالا این عمل کاملاً اشتباه میباشد ولی با استفاده از تکنولوژی EverCare با اشعه UV و لیزر PUR پلییورتان روی کفپوش را میتوان فشرده کرد و هیچ فضایی برای جرم گرفتن روی کفپوش باقی نگذاشت.
کفپوش های اپوکسی برای محیط های بیمارستانی بسیار مناسب هستند اما دقت در نحوه تمیز کردن و نگهداری از کفپوش اپوکسی، امری ضروری و بسیار حائز اهمیت می باشد.
مزایای کفپوش بیمارستانی
- مقاوم بودن در برابر مواد شیمیایی
- سهولت در جا به جایی تجهیزات
- نظافت و نگهداری آسان از سطح کفپوش
- غیر لغزنده بودن سطح
کفپوش های بیمارستانی باید مقاوم در برابر لیز خوردن باشند تا رفت و آمد راحت انجام شود.
بیمارستاها پرازدحام و پرتردد هستند. رعایت بهداشت در بیمارستانها از اهمیت بسیاری برخوردار است. سرعت عمل و رفت و آمد در راهروهای بیمارستانها بسیار بالاست. در بیمارستانها اتفاقات غم انگیزی می افتد و میزان استرس در این فضاها بسیار بالاست. بسیاری از بیماران و همراهانشان مجبورند ساعتها و روزهای بسیاری را در بیمارستانها بگذرانند.
تمامی آنچه برشمردهایم بخشی از ویژگیهای مهم بیمارستانها هستند که باید در دکوراسیون داخلی و چیدمان به آنها توجه شود. همچنین، تمام نکات بالا باید در خصوص انتخاب بهترین نوع کفپوش بیمارستانی نیز در نظر آورده شود.
از آنجا که تردد و ازدحام در بیمارستانها بسیار زیاد است پس باید کفپوشی مورد استفاده قرار گیرد که تاب این حجم رفت و آمد و تردد را داشته باشد. از طرف دیگر، چون شتاب و سرعت بالاست، ویژگی حائز اهمیت دیگر کفپوش بیمارستانی باید حفظ امنیت بیماران و کارکنان باشد، به طوری که لیز نخورند.
بهداشت هم نکته بسیار مهمی است، پس کف بیمارستان ها باید با مادهای پوشانده شود که فرصت رشد به باکتریها و میکروب های فزاینده را ندهد.